EN
Çelik için yüksek talep ile birlikte, endüstri teknoloji odaklı çelik üretimine yeni bir dönem için hazırlanıyor. Bu değişiklikler sadece ilerleme konusunda değil; çevreyi koruma ve sürdürülebilirliği geliştirmekle de ilgilidir. Bu makalede, endüstrinin AI, yenilenebilir enerji ve diğer ülkeler gibi alanlarda nasıl geliştiğini ele alıyorum. Burada, karbon salınımını azaltan ve hala üst düzey performans sağlayan yeni malzemeler üretilen bölgelerden bahsediliyor.
Çelik endüstrisi, çelik üretmek için önemli ölçüde kirlilik yaratan döküm fırını süreçlerine her zaman bağımlı olmuştur. Bu, karbon kirliliği açısından yüksek emisyonlara neden olmuştur. Ancak son zamanlarda, yenilikçilik değişim getirmeye başlamıştır. EAF'lar, çöp çelikle çalışabilen ve enerji açısından çok daha verimli olan yapıları nedeniyle popüler hale gelmektedir. EAF'ların yeni yetenekleri sayesinde üreticiler fosil yakıtlara daha az bağımlı hale gelebilir ve emisyonlar önemli ölçüde azaltılabilir. AI ve ML'e geçiş de üretim hatlarını, bakım süreçlerini, kalite kontrol sistemlerini ve en önemlisi atıkların azalmasıyla birlikte çıktıyı geliştirmekte bulunmaktadır.
Bununla birlikte, çelik üretiminde hidrojenin kullanılmasını içeren gelişen bir yeni teknik ortaya çıkmaktadır. Endüstri, karbon emisyon kaynaklarını bozmak için kabul edilebilir bir alternatif olan hidrojen tabanlı doğrudan azaltma süreçlerinin ortaya çıkmasına tanık olmaktadır. Çelik pazarında kömürün azaltıcı madde olarak hidrojenle değiştirilmesi durumunda, üretime bağlı emisyonlar neredeyse önemsiz seviyeye düşecektir ve bu da muazzam pazar imkanları sunacaktır. Bir dizi pilot çalışması zaten ortaya çıkmıştır ve hidrojen teknolojisi developmentsine dikkat etmek, önde gelen çelik üreticileri tarafından benimsenen yeni bir eğilim gibi görünmektedir.
Süreçlerdeki yeniliklere ek olarak, yeni malzeme geliştirme çabaları çelik endüstrisinin yüzünü değiştiriyor. Gelişmiş yüksek dayanımlı çelikler (AHSS) ve ultra yüksek dayanımlı çelikler (UHSS) üretim şu anda araçlarda ve binalarda kullanılan çelik gereksinimlerine yanıt vermek amacıyla geliştirilmektedir. Bu malzemelerin kabul edilmesi sadece yapısal gereklilikleri karşılamaktan ziyade, ağırlık tasarrufu sağlayarak araçlarda yakıt maliyetlerini ve yapıların karbon emisyonlarını azaltmada etkinlik artışı sağlar.
Dairesel ekonomiler, malzeme geri dönüşümü için kullanılan teknolojilerin yeniliklerini doğrudan etkiler. Çelik endüstrisinde, kapalı döngü sistemleri, bir üretim çevresinin atıklarından elde edilen çelik kırıntısını işleme suretiyle kaynak toplamadaki verimliliği maksimize etmeye çalışır. Bu sistemler, çelik kırıntılarını daha sonraki üretim döngülerine entegre eder. Bu gelişmeler, işletmelere geri dönüştürülmüş atıkları kullanan verimli bir iş sistemi yaratarak daha az çevreye zarar veren modeller geliştirmelerinde yardımcı olur. Ekoloji etrafında dönen dünya ve toplumda, atık değer olarak yeniden üretilir.
Ayrıca, elektrik ark fırınlarındaki ilerlemeler, hidrojen üretimi ve diğer yeni malzemeler endüstriyi yeniden tanımlamaktadır. Yeni sistemlerin kabul edilmesi, çelik endüstrisinde önemli bir değişim doğurarak ikincil malzeme işleme sektöründe çeşitli teknolojik değişikliklere yol açmaktadır. Bu vaat edici değişimler hem çevreye dost hem de ekonomik olarak verimlidir. Ayrıca, havaından karbon yakalayan ve depolayan malzemeler önümüzdeki yıllarda ortaya çıkacak görünüyor. Umarım, gelecek nesil bu çevre dostu uygulamaları benimseyerek büyük ölçüde beklenen faydaları elde eder.